*ತಾಯಿ ಭಾರತಿಯ ಚರಣ ಕಮಲಗಳಿಗೆ*
ನವ ಮಾಸ ಹೊತ್ತು ಭುವಿಗೆ
ತಂದವಳು ನನ್ನ ಹೆತ್ತ ತಾಯಿ,
ಹುಟ್ಟಿಂದ ಉಸಿರ ಕೊನೆಯವರೆಗೂ
ಹೊತ್ತವಳು ಮಾತ್ರ ನೀನೇ ತಾಯಿ.
ಎದೆ ಹಾಲು ಕುಡಿಸಿ ಬೆಳೆಸಿದಾಕೆ
ನನ್ನ ಹೆತ್ತ ತಾಯಿ,
ಗಂಗೆಯನ್ನೇ ಎದೆ ಹಾಲು ಮಾಡಿ
ಕುಡಿಸಿ ಬೆಳೆಸಿದಾಕೆ ನೀನು ತಾಯಿ.
ನಿನ್ನ ಒಡಲನ್ನು ಮೆಟ್ಟಿ
ಬೆಳೆಯುತ್ತಾ ನಿಂತೆ ನಾನು,
ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಲೇ ಸಲಹಿದೆ ನೀನು
ಮಡಿಲನ್ನೇ ಗುಡಿಯ ಮಾಡಿ.
ಉಸಿರು ನೀಡಿ ಹಸಿರು ನೀಡಿ
ಕಾಪಾಡಿದೆ ಪುಣ್ಯವತಿ ನೀನು,
ಹೆತ್ತವ್ವನ ಜೊತೆ ಹೊತ್ತವ್ವ ನೀನು
ತೀರಿಸಲೆಂತು ನಾ ನಿನ್ನಯ ಋಣವ ಹೇಳು ನೀನು.
ಪ್ರೀತಿಧಾರೆಯೆರೆದು ಬೆಳೆಸಿದಾಕೆ
ನನ್ನ ಹೆತ್ತ ತಾಯಿ,
ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನೇ ಧಾರೆಯೆರೆದು
ಬೆಳೆಸಿದಾಕೆ ಹೊತ್ತವ್ವ ನೀನು.
ಈ ದೇಹ ನಿನ್ನದು,ಈ ಉಸಿರು ನಿನ್ನದು
ಎಂದೆಂದೂ ನಾನು ನಿನ್ನ ಮಗನೂ,
ತಾಯೇ ನಿನ್ನಯ ಮಾನರಕ್ಷಣೆಗೆ
ಮೀಸಲಿಡುವೆನು ಪ್ರಾಣ ನಾನೆಂದಿಗೂ.
ಮಗುವಾಗಿ ನಲಿದೆ ಮಗನಾಗಿ ಬೆಳೆದೆ
ನಿನ್ನೆದೆಯಾ ತೋಟದಲ್ಲಿ,
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಹುಟ್ಟಿ ಬರಬೇಕು ನಾನು
ನಿನ್ನಯ ಸೇವೆಗೈಯುವಾ ಭಾಗ್ಯಕ್ಕಾಗಿ.
