ಕದವ ತೆರೆಯಬೇಕು...

ನೋವಿನ ನಲಿವಿನಾ ಹಂಗೇತಕೆ

ನಗುವಿನಾ ಕದವನ್ನು ತೆರೆಯಬೇಕಿದೆ,

ಸಮ್ಮಾನ ಅವಮಾನಗಳ ಅಳುಕೇತಕೇ

ಅಹಮ್ಮಿನ ಕದವನ್ನು ಒಡೆಯಬೇಕಿದೆ...

ನಿಂತಲ್ಲೇ ಕರಗುವಾ ವ್ಯಥೆಯೇತಕೇ

ಸ್ವಾಭಿಮಾನದ ಕದವ ಬಡಿಯಬೇಕಲ್ಲವೇ,

ಬದುಕಲ್ಲಿ ಏಕಾಂಗಿಯೆಂಬ ಕೊರಗೇತಕೇ

ಸ್ನೇಹದಾ ಕದವನ್ನು ತೆರೆಯಬಹುದಲ್ಲವೇ...

ದ್ವೇಷ ಅಸೂಯೆಗಳ ಪರದೆ ಇಲ್ಯಾತಕೇ

ಪ್ರೀತಿಯಾ ಬಾಗಿಲನು ತೆರೆಯಬಹುದಲ್ಲವೇ,

ಅಪನಂಬಿಕೆಯಾ ಪರದೆಯ ಸರಿಸಬೇಕಿದೆ

ನಂಬಿಕೆಯ ಗಾಳಿಯಾ ಸವಿಯಬೇಕಿದೆ...

ಬದುಕೋಕೆ ಕೋಟಿ ಭಾಷೆಗಳ ಹಂಗೇತಕೇ

ಸದ್ಭಾವಗಳ ಕದವನ್ನು ತೆರೆಯಬೇಕಿದೆ,

ನೂರು ಜಾತಿ ಧರ್ಮಗಳ ಕೋಟೆಯಿಲ್ಲಿದ್ದರೂ

ಮನುಜತೆಯ ಬಾಗಿಲನು ತೆರೆದಿಡಬೇಕಾಗಿದೆ...

ಸಂಕ್ರಾಂತಿ...

ಮನದ ಮಡಿಲಿದು

ಖುಷಿಯಿಂದ ತುಂಬಲು,

ಬದುಕ ಹೊಲದಲಿ 

ಪ್ರತಿದಿನವೂ ಸುಗ್ಗಿಯೂ...

ಮನದ ಅಂಗಳದಿ

ಒಲುಮೆಯ ಪಟ ಹಾರುತಿರಲು,

ಬದುಕ ಬನದಲಿ

ಪ್ರತಿನಿತ್ಯ ಜಾತ್ರೆಯೂ...

ಬಯಸಿದಾ ಬದುಕು

ನಡೆಯುತ್ತಿರಲು ಹಿತವಾಗಿ,

ಲೋಕಕ್ಕೆಲ್ಲಾ ಸಡಗರವಂತೆ

ಕಬ್ಬಿನಜಲ್ಲೆಯ ರಸ ಸವಿದಂತೆ...

ನಗುವಿಲ್ಲಿ ಶೃಂಗಾರ ಆತ್ಮಕ್ಕೆ

ತೃಪ್ತಿಯೇ ಬಂಗಾರ ಬದುಕೀಗೆ,

ಒಲುಮೆಯ ಎಳ್ಳನು ಬೀರುತ್ತಾ

ಬದುಕಿಲ್ಲಿ ಸಂಕ್ರಾಂತಿ ಪ್ರತಿನಿತ್ಯ...