*ಮಾತು-ಮೌನ*

ನನ್ನೊಳಗಿನ
ಭಾವ ನೀನು
ಬಂಧಿಯಾದಾಗ
ನಾ
ಪ್ರೇಮಿಯಾದೆನು,
ನನ್ನೊಳಗಿನ
ಮೌನ ನೀನು
ಮಾತಾದಾಗ
ವಿರಹಿ ನಾನು
ಕವಿಯಾದೆನು.

**********

ಪ್ರತಿ ಮಾತಲ್ಲೂ
ಪ್ರೀತಿ ಹುಡುಕುವ
ನಾನು,
ನಿನ್ನ ಮೌನವ
ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರೆ
ಅದೆಷ್ಟೋ
ಶೃಂಗಾರ ಕಾವ್ಯಗಳ
ಸೃಷ್ಟಿಸಬಹುದಿತ್ತು.

ನನ್ನಾಕೆ ಬರುತಾಳೆ...

ನೀಲ ಬಾನಿನ ಮೇಘಗಳೇ
ಸಾಲಾಗಿ ನಿಂತು ಉಪಕರಿಸಿ,
ನನ್ನಾಕೆ ಬರುತಾಳೆ
ಪ್ರೀತಿ ಮಿಂಚಾಗಿ.

ಚಿಲಿಪಿಲಿಯ ಉಲಿಯುವ ಬಾನಾಡಿಗಳೇ
ಸೇರಿ ಹಾಡಿರಿ ನೀವೆಲ್ಲಾ,
ನನ್ನಾಕೆ ಬರುತಿಹಳು
ಜೀವನ ಶೃತಿಯಾಗಿ.

ಗರಿಯ ಬಿಚ್ಚಿ ಕುಣಿಯಿರಿ
ಓ ನವಿಲುಗಳೇ,
ನನ್ನಾಕೆ ಬರುತಾಳೆ
ಪ್ರೀತಿಯ ಕಾಮನಬಿಲ್ಲಾಗಿ.

ತಲೆಯದೂಗುತಾ ನಲಿದಾಡಿ
ಹಚ್ಚಹಸುರಿನಾ ಪೈರುಗಳೇ,
ನನ್ನವಳು ತರುತಾಳೆ
ಪ್ರೀತಿಯ ಸೋನೆ ಮಳೆ.

ಅರಳಿ ನಗುವಾ ಓ ಸುಮಗಳೇ
ಪರಿಮಳ ಚೆಲ್ಲಿ ಹರುಷದಲಿ,
ಗೆಳತಿ ಬರುತಾಳೆ
ಜೀವನ ನಗುವಾಗಿ...

ಮನಸೇ ನೀ ಹೀಗೇಕೆ...

ಬಣ್ಣವಿಲ್ಲದ ಆಕಾರವಿಲ್ಲದ
ಓ ಮನಸೇ,
ನಿನ್ನ ಭಾವನೆಗಳಿಗೆ
ಬಣ್ಣ ಹಚ್ಚುವೆಯೇಕೆ.

ತೂಕವಿಲ್ಲದ ಬಿಂಬ
ನೀನಾಗಿರಲು
ಮೇಲು - ಕೀಳಿನ
ತಕ್ಕಡಿ ಇಡುವುದು ಸರಿಯೇ.

ಎಲ್ಲರಲೂ ಪ್ರೀತಿಯ
ಹುಡುಕುವ ನಿನಗೆ
ಜಾತಿ ಧರ್ಮದ
ಕೋಟೆಯ ಹಂಬಲವೇಕೆ.

ವಿಶ್ವಾಸವೇ ಬದುಕ
ತಳಹದಿಯಾಗಿರಲು
ರಾಗ ದ್ವೇಷಗಳ
ಈ ಸರಪಳಿಯೇಕೆ.

**ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ**

ಬರೆಯಲಾರೆ ನಾ
ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ಹೆಸರಲ್ಲೊಂದು ಕವಿತೆ,
ಮನಸಲೊಂದು ಗುಡಿಯ
ಕಟ್ಟಿಹೆನು ಅವರಿಗೆಂದೇ ನಾನು.

ಹೊಗಳಲಾರೆ ಆ ನನ್ನ
ಆರಾಧ್ಯ ದೇವರುಗಳನು,
ತೆಗಳಲಂತು ಯೋಗ್ಯನಲ್ಲ ನಾ
ಆ ಪ್ರೀತಿ ದೇವತೆಗಳನು.

ಅವರಿಂದ ಪಡೆದ ಬಾಳಿದು
ಬೆಳಗುತಿದೆ ಅವರುಗಳ ಪುಣ್ಯಕರ್ಮದಿಂದ,
ಇನ್ನೆಂತು ಬಣ್ಣಿಸಲಿ ನಾ
ನನ್ನ ನಿಜ ದೈವಗಳನು.

**ಒಲವ ಯಾತ್ರೆ**

ನನ್ನ
ಕನಸುಗಳು
ಶುರುವಾಗುವುದೇ
ನಿನ್ನ
ನೆನಪುಗಳ
ಜಾತ್ರೆಯಲಿ,
ಕಳೆದು ಹೋದೇನೆಂಬ
ಭಯವು
ನನಗಿಲ್ಲ
ಈ ಒಲವ
ಯಾತ್ರೆಯಲಿ.

**********

ನೀಲಾಕಾಶದಿ
ಹೊಳೆವ
ಚಂದಿರನಲ್ಲೂ ಕಂಡೆ
ನಿನ್ನ
ತುಂಟ ನಗೆಯ
ಅವನಿಗಿಹುದು
ಅಮವಾಸ್ಯೆಯ ನಂಟು,
ಹುಡುಗಿ
ನನ್ನ ನಿನ್ನ
ಪ್ರೀತಿಗೆ
ಆವರಿಸದಿರಲಿ
ಅನುಮಾನದ
ಕತ್ತಲೆಯ ನಂಟು.

ಬಾಳ ಹಾದಿಯಲಿ...

ಮೌನಿಯಾಗಲು ಹೊರಟು
ಬೆರೆಯುವುದ ಮರೆತೆ,
ಪದಗಳ ಮರೆತು
ಭಾವವಾಗಲು ಹೊರಟೆ.

ಕನಸುಗಳವು ಮರೆಯಾಗಲಿಲ್ಲ
ನೆನಪುಗಳ ಹಂಗನ್ನಷ್ಟೆ ತೊರೆದೆ,
ಭಾವನೆಗಳ ಸರಿಗಮದೊಳಗೆ
ಸಿಹಿ ಜೇನಾಗ ಹೊರಟೆ.

ಸ್ನೇಹಜೀವಿಯಾದೆ
ಅಂತರಂಗದ ಪೊರೆಯ ಕಳಚಿ,
ಪ್ರೇಮಿಯಾದೆನು ನಾ
ನಾನೆಂಬ ಅಂಹಕಾರವ ತೊರೆದು.

ಬರೆಯಲಾರೆ ಖುಷಿಯ
ಬಿಡಿಸಲಾರೆ ನೋವಿನ ರೇಖೆ,
ನಗುವ ಹೂವೊಂದ ಅರಳಿಸುವಾಸೆ
ನನಗೆ ನೋವೆಂಬ ಪುಟದಲ್ಲೂ.

ಮನಗಳ ನಡುವಿನ
ಸೇತು ನಾನಾಗುವ ಆಸೆ,
ಕವಿಯಾಗಲಾರೆ ನಾನೆಂದು
ಮಹಾಕಾವ್ಯವಾಗಬೇಕಿದೆ ನಾನಿಂದು.