ಹೇ ಸರ್ವಾಂತರ್ಯಾಮಿ...

ಜಗದಗಲ ವ್ಯಾಪಿಸಿಹ ಅಗೋಚರನೇ
ಪೂಜಿಪೆನು ನಾ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ,
ಮೂರ್ತರೂಪವ ಕೊಟ್ಟೆ ನಿನ್ನ ಪೂಜೆಗಾಗಿ
ಕ್ಷಮಿಸು ಓ ಗುರುವೇ ದೇವ ನಿರಾಕಾಯ.

ಪಂಚತತ್ವಗಳಲಿ ಬೆರೆತ ಓ ಪಾಂಚಜನ್ಯ
ಸಪ್ತ ಸಾಗರಗಳ ಶಕ್ತಿ ಕಾಯೋ ದೇವಾ,
ಕೋಟಿ ರೂಪವು ನಿನಗೆ ಸೂರ್ಯಕೊಟಿ ಪ್ರಭೆಯೇ
ಕರುಣೆಯಿಂದಲಿ ಕಾಯೋ ನೀ ಸರ್ವಶಕ್ತ.

ಅನಾದಿಯಾಗಿ ನಿಂತ ಅನಂತನೇ
ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲದೆ ಹರಸೋ ತ್ರಿವಿಕ್ರಮನೇ,
ಭಕ್ತಿಗೊಲಿಯುವ ದೈವ ನೀನು ಪರಮಾತ್ಮನೇ
ನಿಷ್ಕಾಮಕರ್ಮವ ಸತ್ಕರಿಸೋ ಶ್ರೀ ಗುರುವೇ.

ಧರ್ಮವನು ನೆಲೆಗೊಳಿಸೋ ಪುರುಷೋತ್ತಮನೇ
ಅನ್ಯಾಯವನು ಅಳಿಸುವಾ ವಾಮನಮೂರ್ತಿ,
ನ್ಯಾಯನೀತಿಯ ಉಳಿಸೋ ಮಂಗಳಮೂರ್ತಿ
ನಂಬಿಕೆಗೆ ಅಮೃತವೂ ಹೇ ಕರುಣಾಮಯಿ.

ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡಪಾಲನೇ ನಿನಗೆ ನಮಿಪೆನು ಭಕ್ತಿಯಿಂದಾ
ಸೃಷ್ಟಿಯ ಮೂಲವೇ ಕಾಯೋ ಓ ವಿಶ್ವಗುರುವೇ,
ಲೋಕವನಾಳೋ ಶ್ರೀ ಓಂಕಾರ ರೂಪೆ
ಕೋಟಿ ಕೋಟಿ ನಮನಗಳು ನಿನಗೆ ಹೇ ಸರ್ವಾಂತರ್ಯಾಮಿ.

ಪ್ರೀತಿಯೆಂದರೇ....

ಮೂಕ ಮನಸು ಮಿಡಿಯುತಿದೆ ನೂರು ಭಾವ
ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ಸಾಗುತಿದೆ ಕನಸಿನ ಪಯಣ,
ನಿದಿರೆಯಿಲ್ಲದ ಕಂಗಳಲೂ ತುಂಬು ಹೊಳಪು
ಓ ಪ್ರೀತಿಯೇ ನೀ ಮಿಡಿದಾ ಕ್ಷಣ.

ರೊಷವೆಲ್ಲಾ ಕರಗುತಿದೆ ಮನಸಿಲ್ಲಿ ನಿರ್ಮಲ
ಕೋಪವೆಲ್ಲಾ ತಣಿಯುವಂತಾ ಭಾವವೇ ಸುಂದರ,
ಪ್ರೀತಿ ನೀ ಮಾಯೆಯೋ ನಿನ್ನೊಳಗೂ ಮಾಯೆಯೋ
ಬದುಕ ಪುಟದಿ ಬರೆದಷ್ಟು ಮುಗಿಯದ ನಿನ್ನ ಚೈತನ್ಯವೂ.

ಕಾಡುತಿದೆ ಹಗಲೂ ಇರುಳೂ ಎದೆಯೊಳಗೆ ನೂರು ಕನಸು
ನೋವು ಇರದ ಬಾಳಿನಲಿ ಮೂಡಿದೆ ಭಾವ ನೂರು,
ಕನಸು ಹುಡುಕುತಿದೆ ಹೊತ್ತುತಂದ ಕಾರಣವಾ
ಓ ಪ್ರೀತಿಯೇ ಎಂತು ಹೇಳಲಿ ನಾ ನಿನ್ನ ಕಲರವ.

ನಲಿವ ಜೊತೆಗೆ ಸೇರಿ ಹೋಯ್ತು ನೀನು ಎಂಬ ಭಾವ
ಮರೆತೇಹೊಯ್ತು ಒಲವ ಹೊರಗೂ ನಾ ಎಂಬ ಭಾವ,
ಪ್ರೀತಿ ನೀನೇ ಚಂದ್ರಬಿಂಬ ಬದುಕ ಪರಧಿಯಲಿ
ಚುಕ್ಕಿತಾರೆ ಎಲ್ಲ ನೀನೇ ಈ ಮನಸ ಕನ್ನಡಿಗೆ.

ಒಲವ ಜಾತ್ರೆಯಲಿ ನೀನೇ ಆವರಿಸಿದೆ ನನ್ನೊಳಗೂ ಹೊರಗೂ
ಭಾವವಿಲ್ಲದೆ ಬಂಧಿಯಾಗಿದೆ ಮನಸು ಅನುಕ್ಷಣವೂ,
ಪ್ರೀತಿ ನೀನು ಜೊತೆಯಾದ ಕ್ಷಣದಿ ಕವಿತೆಯಿಲ್ಲಿ ನಾನು
ನನ್ನೊಳಗೆ ಹರಿವ ನೂರು ಭಾವದ ಸರಿಗಮ ನೀನು.

ಸ್ವರ್ಗ ನರಕಗಳ ನಡುವೆ....

ನದಿಯ ಮೂಲ ಋಷಿಯ ಮೂಲ

ಹುಡುಕ ಹೊರಟಿಹ ಮನುಜನೂ,

ಧರ್ಮದ ಮೂಲ ಹುಡುಕೋ ಭರದಲಿ

ಮರೆತ ತನ್ನತನವನೂ.

ಮೇಲೆ ಸ್ವರ್ಗ ಕೆಳಗೆ ನರಕವೆನ್ನುತ

ಹಾದಿ ಹಿಡಿದ ಹುಡುಕುತಾ,

ಸ್ವರ್ಗವದುವು ಮರೀಚಿಕೆಯಾಯಿತು

ನರಕವಿನ್ನು ಹತ್ತಿರವಾಯಿತು ತನ್ನ ಇಹದಲೇ.

ತನ್ನೊಳಗೆ ಇರುವ ದೈವತ್ವವ ಮರೆತ

ಸ್ವರ್ಗವನ್ನು ಕಾಣದಾದ ಹಗಲು ಇರುಳಿನಲೂ,

ಮನುಜತೆಯ ಮರೆತ ಮನುಜಗೇ

ದರ್ಶನವಾದರು ನರಕವಿಲ್ಲಿ ಗುರುತಿಸದಾದನು.

ನಂಬಿಕೆ ಮರೆತ ಮನುಜ ಮುಳುಗಿದ ಅಂಧಕಾರದಲಿ

ಜೊತೆಗೆ ಇರುವ ಜೀವಗಳ ಮರೆತ,

ಅಹಂಕಾರದಿ ಹೆಜ್ಜೆ ಹೆಜ್ಜೆಗೂ ಕಂಡ ನರಕವನೇ

ಭುವಿಯಲೇ ನರಕ ಸೃಷ್ಟಿಸಿ ಮೆರೆದಾ ಮನುಜನಿಲ್ಲಿ.

ಭುವಿಯೇ ಸ್ವರ್ಗ ಮನುಜಗಿಲ್ಲಿ

ಸೃಷ್ಟಿಯ ಅರಿತು ನಡೆವರೆಗೂ,

ತಾನು ತನ್ನದು ಎಂದು ನಡೆದರೆ ಭುವಿಯೇ ನರಕ 

ಅನ್ನುವ ಲೋಕ ಸತ್ಯವ ತಾ ಮರೆತ.

ಹೆಸರಿಲ್ಲದ ಪ್ರೀತಿಗೆ...

ವರವಾಗು ಪ್ರೀತಿಯೇ
ಉಸಿರಾಗು ಬದುಕಿಗೆ,
ಹೆಸರಾಗು ಉಸಿರಿಗೆ
ನೆಪವಾಗು ನೆನಪಿಗೆ.

ಬಾಳಿನ ಜ್ಯೋತಿಯೇ
ನಾಳಿನ ಕುಸುಮವೇ,
ನಗುವಿನಾ ಚಿತ್ತಾರವೇ
ಅರಳು ಬಾ ನಾಳೆಗೆ.

ಖುಷಿಗೊಂದು ಲಹರಿ ನೀ
ಒಂದೊಮ್ಮೆ ನೋವಿಗೂ,
ಮನಸಿನಾ ಪಾರಿಜಾತವೇ
ಹರಸು ನೀ ಅಮೃತಧಾರೆಯೇ.

ಮನಸಿನ ಜೋಕಾಲಿಯೇ
ಮನುಜತೆಯಾ ಜೀವವೇ,
ಕನಸಿಗೂ ಸ್ಪೂರ್ತಿ ನೀ
ಕಣ್ಣಂಚಿನ ಭಾಷೆಯೇ.

ಅಧರದ ಕಿರುನಗೆ
ಆಧರಿಸೋ ಬಂಧುವೇ,
ಹಸುರಾದ ಭಾವವೇ
ದೈವವಾಗು ನೀ ಬದುಕಿಗೇ...