ಪ್ರೀತಿಯೆಂದರೇ....

ಮೂಕ ಮನಸು ಮಿಡಿಯುತಿದೆ ನೂರು ಭಾವ
ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ಸಾಗುತಿದೆ ಕನಸಿನ ಪಯಣ,
ನಿದಿರೆಯಿಲ್ಲದ ಕಂಗಳಲೂ ತುಂಬು ಹೊಳಪು
ಓ ಪ್ರೀತಿಯೇ ನೀ ಮಿಡಿದಾ ಕ್ಷಣ.

ರೊಷವೆಲ್ಲಾ ಕರಗುತಿದೆ ಮನಸಿಲ್ಲಿ ನಿರ್ಮಲ
ಕೋಪವೆಲ್ಲಾ ತಣಿಯುವಂತಾ ಭಾವವೇ ಸುಂದರ,
ಪ್ರೀತಿ ನೀ ಮಾಯೆಯೋ ನಿನ್ನೊಳಗೂ ಮಾಯೆಯೋ
ಬದುಕ ಪುಟದಿ ಬರೆದಷ್ಟು ಮುಗಿಯದ ನಿನ್ನ ಚೈತನ್ಯವೂ.

ಕಾಡುತಿದೆ ಹಗಲೂ ಇರುಳೂ ಎದೆಯೊಳಗೆ ನೂರು ಕನಸು
ನೋವು ಇರದ ಬಾಳಿನಲಿ ಮೂಡಿದೆ ಭಾವ ನೂರು,
ಕನಸು ಹುಡುಕುತಿದೆ ಹೊತ್ತುತಂದ ಕಾರಣವಾ
ಓ ಪ್ರೀತಿಯೇ ಎಂತು ಹೇಳಲಿ ನಾ ನಿನ್ನ ಕಲರವ.

ನಲಿವ ಜೊತೆಗೆ ಸೇರಿ ಹೋಯ್ತು ನೀನು ಎಂಬ ಭಾವ
ಮರೆತೇಹೊಯ್ತು ಒಲವ ಹೊರಗೂ ನಾ ಎಂಬ ಭಾವ,
ಪ್ರೀತಿ ನೀನೇ ಚಂದ್ರಬಿಂಬ ಬದುಕ ಪರಧಿಯಲಿ
ಚುಕ್ಕಿತಾರೆ ಎಲ್ಲ ನೀನೇ ಈ ಮನಸ ಕನ್ನಡಿಗೆ.

ಒಲವ ಜಾತ್ರೆಯಲಿ ನೀನೇ ಆವರಿಸಿದೆ ನನ್ನೊಳಗೂ ಹೊರಗೂ
ಭಾವವಿಲ್ಲದೆ ಬಂಧಿಯಾಗಿದೆ ಮನಸು ಅನುಕ್ಷಣವೂ,
ಪ್ರೀತಿ ನೀನು ಜೊತೆಯಾದ ಕ್ಷಣದಿ ಕವಿತೆಯಿಲ್ಲಿ ನಾನು
ನನ್ನೊಳಗೆ ಹರಿವ ನೂರು ಭಾವದ ಸರಿಗಮ ನೀನು.