ದೀಪಾವಳಿ...

ದೀಪಗಳ ಸಾಲು ಬೆಳಗುತಿದೆ ನೋಡ
ತಾನುರಿದು ಬೆಳಕ ನೀಡುವ ಬತ್ತಿಯ ನೋಡ
ಜಗದಗಲ ಹರಡುತಿವೆ ಬೆಳಕ ಸಾಲು...

ಬೆಳಗು ನೀನೊಂದು ದೀಪ ಹೃದಯ ಮಂದಿರದಿ
ಬೆಳಗಲಿ ನಿನ್ನೊಳಗೂ ಜ್ಞಾನದಾ ಜ್ಯೋತಿ
ಕಳೆಯಲಿ ಅಜ್ಞಾನದ ಅಂಧಕಾರ...

ಹೊತ್ತಿ ಉರಿಯಲಿ ಜಾತಿ ಮತ ಭೇದ
ಒಡೆದು ಚೂರಾಗಲಿ ಮನಗಳ ನಡುವಿನ ಗೋಡೆ
ಬೆಳಗಲಿ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ನಂಬಿಕೆಯ ನಂದಾದೀಪ...

ಹಚ್ಚಲಿ ಕಿಚ್ಚೊಂದು ಮನದ ಮೂಲೆ ಮೂಲೆಗಳಲ್ಲೂ
ಬೆಳಗಲಿ ಪ್ರೀತಿಯಾಗಿ ಹೃದಯದ ತುಂಬೆಲ್ಲಾ
ಹರಡಲಿ ಜಗದ ತುಂಬೆಲ್ಲಾ ದಾರಿ ತೋರೊ ಬೆಳಕಾಗಿ...

ಹಚ್ಚಬೇಕೀಗ ಕರುಣೆಯಾ ದೀಪವೊಂದಾ
ಹರಡಲು ಜಗದಗಲ ಭಾತೃತ್ವದ ಬೆಳಕನ್ನು
ದೀವಿಗೆಯಾಗಿರಲದೇ ಭವಿಷ್ಯದ ಹಾದಿಗೆ...

ಉರಿವ ಬತ್ತಿಯಾಗಲಿ ನಮ್ಮೊಳಗಿನ ಅಹಂಕಾರ
ರಾಗ ದ್ವೇಷಗಳೆಲ್ಲಾ ತೈಲವಾಗಲಿ ದೀಪಕೆ
ಬೆಳಗುತ್ತಲಿರಲಿ ಸದಾ ಮನುಜತೆಯ ದೀಪ...

ಹುಡುಕಾಟ....

ಒಲವೆಂಬ ಕಡಲೊಳಗೆ ಬದುಕೆಂಬ ದೋಣಿಯೊಳು
ದಾರಿ ತಿಳಿಯದ ನಾವಿಕನು ನಾನು,
ಹೆಚ್ಚೇನು ತಿಳಿದಿಲ್ಲ ಹುಚ್ಚು ಆಸೆಗಳಷ್ಟೇ ಇವೆಯಿಲ್ಲಿ
ತೀರ  ಸೇರಬಹುದೇ ಓ ಮನಸೇ...

ನಗುವೆಂಬ ಮುಖವಾಡ ಜೊತೆಗೆಯಿದೆಯಷ್ಟೇ
ನೂರು ನೋವುಗಳ ಪಯಣದೊಳಗೆ,
ಮೌನಕೊಪ್ಪಿದ ಭಾಷೆ ತನ್ನದಾಗಿರಲು
ನನ್ನವರು ಎಲ್ಲರೂ ಎಂಬುದು ಮರೀಚಿಕೆಯಷ್ಟೇ...

ರಾಗ ದ್ವೇಷಗಳ ಅಲೆಗಳು ದೂಡುತಿವೆ ಮುಂದೆ
ದಡ ಸೇರುವ ಚಿಂತೆಯಲಿ ಮನಸು ಮೌನ,
ಬದುಕೆಂಬ ದೋಣಿಯಿಲ್ಲಿ ಚಲಿಸುತಿದೆ ಮುಂದೆ
ಮುಳುಗೀತೆಂಬ ಭೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಿತ್ಯ ಸತ್ಯ...

ಆಗಾಗ ಬೀಸುತಿದೆ ತಿಳಿಯಾದ ಓಲವ ತಂಗಾಳಿ
ಅನುಮಾನ ಅವಮಾನಗಳ ಬೇಗೆ ಕಳೆಯುವಂತೆ,
ಕಷ್ಟಗಳ ಕಾರ್ಮೊಡ ನೆರೆದಿದೆ ತಲೆ ಮೇಲೆ
ಹೊತ್ತುತರಬಹುದೇ ನೋವುಗಳ ಚಂಡಮಾರುತ...

ಭೋರ್ಗರೆಯುವ ಜಲಧಿಯಲಿ ಒಂಟಿ ಪಯಣ
ಬೆಳಕ ಕಂಡಾಗಲೆಲ್ಲಾ ನಾಳೆಗಳ ದಡವ ಸೇರುವ ಬಯಕೆ,
ಸೇರಬಹುದೇ ನಲಿವೆಂಬ ದಂಡೆಯನ್ನೂ
ಪಡೆಯಬಹುದೇ ಪ್ರೀತಿ ಸ್ನೇಹಗಳ ಮುತ್ತು ರತ್ನ...

ಮಾತಾಗದೆ ಉಳಿದ ಸಾಲುಗಳು...

ತುಸು ದೂರ ನಿಂತರೂ
ಅನುಮಾನವೇತಕೆ,
ಜೊತೆಯಲ್ಲೇ ಇದ್ದರೂ
ಈ ಮೌನವೇತಕೆ...

ಪ್ರೀತಿಯ ಬಲೆಯಲಿ
ನಾನೀಗ ಒಂಟಿಯೂ,
ನೀ ಮೌನ ಮುರಿದರೆ
ನಾವಿಲ್ಲಿ ಜಂಟಿಯೂ...

ನಗುವಿರದ ಕನಸಿಗೆ
ಕದ ಹೇಗೆ ತೆರೆಯಲಿ,
ನೆನಪಿನಾ ಅಲೆಯಲಿ
ನಾ ಹೇಗೆ ಬೆರೆಯಲಿ...

ಆಸೆ ಇರದ ಬದುಕಲಿ
ಅವಕಾಶ ಕೈ ಚೆಲ್ಲಿದೆ,
ನೀನೊಮ್ಮೆ ನಕ್ಕರೂ
ನೂರು ಮಿಂಚಿನಾ ಪುಳಕವೂ...

ನಾವಲ್ಲ ಇಬ್ಬರೂ
ಈ ಬದುಕಿನಾ ಪಯಣದಿ,
ಹೆಸರಷ್ಟೇ ಎರಡದು
ಉಸಿರಿಲ್ಲಿ ಅತಂತ್ರವೂ...

ಸೋತರೆ ಒಬ್ಬರೂ
ಶೋಕವದು ಮನಸಿಗೆ,
ಪ್ರೀತಿಯಿಲ್ಲಿ ಕೊನೆಯಾದರೇ
ಬದುಕಿಗಿಲ್ಲಿ ಕೊನೆಯಿರದಾ ಸೂತಕ....