ಜಗದ ಜಗಲಿಯೊಳು...

ಮಣ್ಣಾಗೋ ಜೀವಕ್ಕೂ ಚಿಂತೆಯಿಲ್ಲಿ

ಓಡೋ ಕಾಲದ ಜೊತೆಗೆ ಸಂತೆಯಿಲ್ಲಿ,

ನಿನ್ನೆ ಮೊನ್ನೆಗಳ ಗಂಟಿನೊಳಗೂ

ಬದುಕನ್ನು ನಗಿಸುವಾ ನಂಟು ಇಲ್ಲಿ...

ಇರೋದು ಒಂದೇ ಬದುಕು

ಇರುವುದರಲ್ಲೇ ಬದುಕಬೇಕು ಇಲ್ಲಿ,

ಅನುಮಾನಗಳ ಸರಿಸುತ್ತಾ

ಅನುಭವಗಳ ಪಡೆಯಬೇಕಿಲ್ಲಿ...

ಸವೆಸಬೇಕು ಬದುಕು ಕಾಲದ ಜೊತೆಗೆ

ಗಮ್ಯ ಸೇರುವಂತೆ ನದಿಯೂ,

ಸವೆಯಬೇಕು ಕಾಲು ದೇಹದ ಜೊತೆಗೆ

ಕರ್ಮಗಳ ಕಳೆಯುವವರೆಗೆ...

ಹರಿಯಬೇಕು ಜಗದ ಹರಿವಿನೊಳು

ಮರೆಯಬೇಕು ಮನದ ಮಲಿನಗಳ,

ಬೆರೆಯಬೇಕು ಮನದ ಮಜಲಿನೊಳು

ಮಾಗಬೇಕು ಬದುಕು ಜಗದ ಜಗಲಿಯೊಳು...

ಮನಸೇ...

ಜಗವ ಮರೆಯುವೆ ಮನಸೇ ನಾನು

ಕನಸು ಕುಣಿಸಲು ನಿನ್ನನೇ,

ಮೆರೆಸಿ ನೋಡು ಭಾವಗಳ ಮೇರು

ನವಿಲಾಗಿ ಕುಣಿವುದು ಹೃದಯವೂ...

ಲೋಕದ ಜಾತ್ರೆಯೊಳು ನಿನ್ನ ತೇರು

ಭರವಸೆಯ ಬೆಳಕಿನಲಿ ಸಾಗುತಿರಲು,

ಚಿಂತೆಯಾ ಮೋಡವಿಲ್ಲಿ ಕವಿಯಬಹುದೇ

ಭಾವಗಳ ಭಾರಕೆ ಬಾಗಬಹುದೇ...

ಕ್ಷಮಿಸಿಬಿಡು ಒಮ್ಮೆ ಮನಸೇ

ಕೊರೆವ ಸಾಲು ನೆನಪುಗಳಿಗೆ,

ಬೆರೆತುಬಿಡು ಎಂದೂ ಬೇರೆಯಾಗದಂತೆ

ಉಸಿರು ದೇಹದೊಳು ಬಂಧಿಯಾಗಿರುವವರೆಗೆ...

ಮನಸಾರೆ ಒಮ್ಮೆ ನಗಬೇಕು ಕೇಳು

ತುಂಟತನದಿ ನಿನ್ನ ಪೆಚ್ಚು ಮೋರೆಯ ಕಂಡು,

ಇರಬೇಕು ಇಲ್ಲಿ ಏನು ಅರಿಯದಂತೆ

ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಆಡೋ ಪುಟ್ಟ ಕಂದನಂತೆ...