ಮನಸಿನೊಳಗಿನ ಭಾವವದು
ಹೇಳಿ ಹುಟ್ಟಲೇ ಇಲ್ಲ,
ಪ್ರೀತಿಯ ಅರ್ಥವದ
ತಾನು ಹುಡುಕುತಿತ್ತು.
ಭುವಿಗೆ ತಾಯಿಯ ಹೆಸರ
ಕೊಟ್ಟಿಹ ಮನಸದು,
ಮನಸ ಕೂಸಿಗೆ ಒಂದು
ಹೆಸರ ಹುಡುಕುತಿತ್ತು.
ಹೆಣ್ತನವ ತುಂಬಿದ ಭಾವವದು
ತನಗೊಂದು ಹೊಸ ಹೆಸರ ಹಂಬಲಿಸುತಿತ್ತು,
ಮನಸ ಆ ಪ್ರೀತಿಗೆ ನಾನು
ಅವಳ ಹೆಸರನ್ನೇ ಇಟ್ಟುಬಿಟ್ಟೆ.
ರೆಕ್ಕೆಬಿಚ್ಚಿ ಹಾರುವ
ಕನಸುಗಳವು ಹರಡಿದವು,
ಮನದಗಲ ಅವಳದೇ ಹೆಸರ
ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಹೊತ್ತು.
ನಾನೆಂದೂ ಹುಡುಕಲಿಲ್ಲ
ಮನಸ ತುಂಬಿದ ಆ ಭಾವವ,
ಒಲುಮೆಯಾ ಹೆಸರೊಂದ ಬಿಟ್ಟು
ಜೊತೆಯಾಗ ಬಯಸುವ ಜೀವವೊಂದ.
ನನ್ನೊಳಗಿನ ಅವಳು ಅದು
ಬರೀಯ ಸ್ನೇಹವಷ್ಟೇ,
ಸಲುಗೆ ಮೀರದ ಅವಳು
ನನ್ನ ಮನಸ ಪ್ರೀತಿಯಷ್ಟೇ.
ಮನವು ನಿರ್ಮಲವಿದ್ದರೆ ಜಗವೆಲ್ಲ ಪ್ರೇಮಮಯವಂತೆ.
ReplyDeleteಪರಿಪೂರ್ಣ ಒಲವೇ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರದ ಕವನ.
thank u badari sir
ReplyDelete