ಓ ಬದುಕೇ...

ಮತ್ತಷ್ಟು ಹೊರೆಯ ಹೊರಿಸಬೇಡ ಬದುಕೇ 

ಪುಟ್ಟ ಹೃದಯ ಭಾರವಾದೀತು,

ಚಿಂತೆಗಳ ಭಾರವೇ ಸಾಕಷ್ಟಿರುವಾಗ

ನಿಂತರೂ ನಿಂತುಬಿಡಬಹುದು ಒಮ್ಮೆ...

ಕರಗುತಿವೆ ಕನಸುಗಳು ಕಣ್ಣಂಚಿನಲೇ

ಜಾರುತಿರುವ ಕಣ್ಣಹನಿಗಳ ಜೊತೆಗೆ,

ಮನಸು ಮೂಕವಾಗುತಿದೆ ಇಲ್ಲಿ 

ಭಾವನೆಗಳ ಬಂಧ ಕಳಚಿ...

ಇರಬೇಕು ಇರುವಂತೆ  ಮನಸೇ 

ಎಲ್ಲಾ ಮರೆತು ನೀನು ಕಲ್ಲಾದಂತೆ,

ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳ ಬೆಚ್ಚನೆಯ ಹೊದಿಕೆಯೊಳಗೆ

ತಣ್ಣನೆಯ ನಿದ್ರೆಯಿರದ ನಾಳೆಗಳಲೂ...

ನೂರು ನೆನಪುಗಳ ಜೊತೆಗೆ

ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಬೇಕಿದೆ ಇಲ್ಲಿ ಮನಸು,

ನೂರು ನೋವುಗಳ ದಾಟಿ 

ಸಾಗಬೇಕಿದೆ ಬದುಕು ಎಲ್ಲಾ ಮರೆತು...

ಅನಂತದೆಡೆಗೆ...

ಈ ಬದುಕು ಇಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣದಂತೆ

ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಅನಂತ ಯಾತ್ರೆಯಲಿ,

ಈ ದೇಹವೊಂದು ಬಟ್ಟೆಯಂತೆ

ಆತ್ಮದ ದೀರ್ಘ ಪ್ರಯಾಣಕೆ...

ಸಾವು ಇರದ  ದೇಹವಿಲ್ಲ

ನೋವು ಇರದ ಬದುಕು ಇಲ್ಲ,

ಆತ್ಮಕ್ಕೆ ಯಾವ ನಂಟು ಇಲ್ಲ 

ದೇಹ ಕೊರಡು ಬಿಟ್ಟು ಹೊರಡೋವಾಗ...

ವಿಧಿಯು ಬೆಸೆದ ಕಾಲದ ನಂಟು

ಆತ್ಮ ದೇಹದ ನಡುವಣ ಗಂಟು,

ಸಂಚರಿಸಿದೆ ಉಸಿರಾಡುತಾ ಜಗದಿ

ಕರ್ಮ ಬೆಸೆದ ಆಯಸ್ಸಿನ ಗುಟ್ಟು...

ಆತ್ಮದ ಅನಂತ ಯಾತ್ರೆಯಿಲ್ಲಿ  

ಬೇರೆ ಬೇರೆ ದೇಹಗಳ ಜೊತೆಗೆ,

ಕೊನೆಯೋ ಮೊದಲೋ ತಿಳಿಯದಿಲ್ಲಿ 

ಮನುಜನೆಂಬ ಜನ್ಮದೊಳಗೆ...

ವಿಧಾತ...

ಮನಸೆಂಬ ಖಾಲಿ ಹಾಳೆಯಲಿ

ಅಳಿಸಲಾಗದ ಕಲೆಯು ಮೂಡಿಹುದು,

ಬದುಕೆಂಬ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ನೋವೇ ತುಂಬಿಹುದು

ಜೀವ ಒದ್ದಾಡಿದೆ ಭಗವಂತ ಕಾಲದ ಏಟಿಗೆ...

ಹುಟ್ಟಿಲ್ಲಿ ಉಚಿತ ಲೋಕದ ಸೃಷ್ಟಿಯಲಿ

ಸಾವೆಂಬುದು ನಿತ್ಯ ಸತ್ಯವೆಂದಿಗೂ,

ಬಂದ ಮೇಲೆ ಹೊರಡಲೇಬೇಕು

ಬಂಧ ಕಳಚಿ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗಲೇಬೇಕಿಲ್ಲಿ...

ಮೂರುದಿನದ ಯಾತ್ರೆಯಲಿ 

ನೂರು ನೂರು ಕನಸುಗಳು,

ಭಗವಂತ ನಿನಗೆ ಕರುಣೆ ಇಲ್ಲವೇ

ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸೋಕೆ ಸಮಯ ನೀಡಬಾರದೇ...

ಅಳುವಿನ ಹಿಂದೆ ನಗುವ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟೆ

ನಗುವ ಮುಂಚೆಯೇ ಕಣ್ಣ ಮುಚ್ಚಿಬಿಟ್ಟೆ,

ವಿಧಿಯೆಂಬ ಮಹರಾಯ ನಿನ್ನ ಆಟಕೆ

ನಿಯಮಗಳ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೇಳಬಾರದೇ...