ನಂಟೆಂಬ ಅಂಟು...

ಬದುಕೆಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿ ಭರವಸೆಗಳ ಗಂಟು

ಓಡುವ ಕಾಲಕ್ಕೂ ಬೆಸೆದಿದೆ ನೂರು ನಂಟು,

ಭಾವಯಾನದ ಪ್ರತಿ ಹೆಜ್ಜೆಯು ಸೇರುತಾ 

ಮನಸಿಗೆ ನೂರು ಕನಸುಗಳ ನಂಟು...

ಬಂದು ಹೋಗೋ ನಡುವೆ ಇಲ್ಲಿ 

ನೂರು ಬಂಧಗಳ ನಂಟೆಂಬ ಅಂಟು,

ಮನಸಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯ ನಂಟು 

ದೇಹಕ್ಕೆ ಉಸಿರಿನ ಅಂಟು...

ದೇಹ ಆತ್ಮಗಳ ನಡುವಿನ ನಂಟು 

ಕಾಲವೇ ಬೆಸೆದಾ ಗಂಟು,

ಅಂಟಿಕೊಂಡಿರುವ ನಂಟು ಇದಲ್ಲ

ಎಲ್ಲವೂ ಸಮಯದ ಗುಟ್ಟು...

ಹುಟ್ಟಿಗೂ ಸಾವಿನ ನಂಟು 

ನಡುವೆ ಇಲ್ಲಿ ನೂರೆಂಟು ಗುಟ್ಟು,

ಉಸಿರಿಗೂ ಇಲ್ಲಿ ಭಾವಗಳ ನಂಟು

ಬದುಕು ತುಂಬಾ ನಂಟೆಂಬ ಅಂಟು...

ಓ ಬದುಕೇ...

ಮತ್ತಷ್ಟು ಹೊರೆಯ ಹೊರಿಸಬೇಡ ಬದುಕೇ 

ಪುಟ್ಟ ಹೃದಯ ಭಾರವಾದೀತು,

ಚಿಂತೆಗಳ ಭಾರವೇ ಸಾಕಷ್ಟಿರುವಾಗ

ನಿಂತರೂ ನಿಂತುಬಿಡಬಹುದು ಒಮ್ಮೆ...

ಕರಗುತಿವೆ ಕನಸುಗಳು ಕಣ್ಣಂಚಿನಲೇ

ಜಾರುತಿರುವ ಕಣ್ಣಹನಿಗಳ ಜೊತೆಗೆ,

ಮನಸು ಮೂಕವಾಗುತಿದೆ ಇಲ್ಲಿ 

ಭಾವನೆಗಳ ಬಂಧ ಕಳಚಿ...

ಇರಬೇಕು ಇರುವಂತೆ  ಮನಸೇ 

ಎಲ್ಲಾ ಮರೆತು ನೀನು ಕಲ್ಲಾದಂತೆ,

ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳ ಬೆಚ್ಚನೆಯ ಹೊದಿಕೆಯೊಳಗೆ

ತಣ್ಣನೆಯ ನಿದ್ರೆಯಿರದ ನಾಳೆಗಳಲೂ...

ನೂರು ನೆನಪುಗಳ ಜೊತೆಗೆ

ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಬೇಕಿದೆ ಇಲ್ಲಿ ಮನಸು,

ನೂರು ನೋವುಗಳ ದಾಟಿ 

ಸಾಗಬೇಕಿದೆ ಬದುಕು ಎಲ್ಲಾ ಮರೆತು...

ಅನಂತದೆಡೆಗೆ...

ಈ ಬದುಕು ಇಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣದಂತೆ

ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಅನಂತ ಯಾತ್ರೆಯಲಿ,

ಈ ದೇಹವೊಂದು ಬಟ್ಟೆಯಂತೆ

ಆತ್ಮದ ದೀರ್ಘ ಪ್ರಯಾಣಕೆ...

ಸಾವು ಇರದ  ದೇಹವಿಲ್ಲ

ನೋವು ಇರದ ಬದುಕು ಇಲ್ಲ,

ಆತ್ಮಕ್ಕೆ ಯಾವ ನಂಟು ಇಲ್ಲ 

ದೇಹ ಕೊರಡು ಬಿಟ್ಟು ಹೊರಡೋವಾಗ...

ವಿಧಿಯು ಬೆಸೆದ ಕಾಲದ ನಂಟು

ಆತ್ಮ ದೇಹದ ನಡುವಣ ಗಂಟು,

ಸಂಚರಿಸಿದೆ ಉಸಿರಾಡುತಾ ಜಗದಿ

ಕರ್ಮ ಬೆಸೆದ ಆಯಸ್ಸಿನ ಗುಟ್ಟು...

ಆತ್ಮದ ಅನಂತ ಯಾತ್ರೆಯಿಲ್ಲಿ  

ಬೇರೆ ಬೇರೆ ದೇಹಗಳ ಜೊತೆಗೆ,

ಕೊನೆಯೋ ಮೊದಲೋ ತಿಳಿಯದಿಲ್ಲಿ 

ಮನುಜನೆಂಬ ಜನ್ಮದೊಳಗೆ...

ವಿಧಾತ...

ಮನಸೆಂಬ ಖಾಲಿ ಹಾಳೆಯಲಿ

ಅಳಿಸಲಾಗದ ಕಲೆಯು ಮೂಡಿಹುದು,

ಬದುಕೆಂಬ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ನೋವೇ ತುಂಬಿಹುದು

ಜೀವ ಒದ್ದಾಡಿದೆ ಭಗವಂತ ಕಾಲದ ಏಟಿಗೆ...

ಹುಟ್ಟಿಲ್ಲಿ ಉಚಿತ ಲೋಕದ ಸೃಷ್ಟಿಯಲಿ

ಸಾವೆಂಬುದು ನಿತ್ಯ ಸತ್ಯವೆಂದಿಗೂ,

ಬಂದ ಮೇಲೆ ಹೊರಡಲೇಬೇಕು

ಬಂಧ ಕಳಚಿ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗಲೇಬೇಕಿಲ್ಲಿ...

ಮೂರುದಿನದ ಯಾತ್ರೆಯಲಿ 

ನೂರು ನೂರು ಕನಸುಗಳು,

ಭಗವಂತ ನಿನಗೆ ಕರುಣೆ ಇಲ್ಲವೇ

ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸೋಕೆ ಸಮಯ ನೀಡಬಾರದೇ...

ಅಳುವಿನ ಹಿಂದೆ ನಗುವ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟೆ

ನಗುವ ಮುಂಚೆಯೇ ಕಣ್ಣ ಮುಚ್ಚಿಬಿಟ್ಟೆ,

ವಿಧಿಯೆಂಬ ಮಹರಾಯ ನಿನ್ನ ಆಟಕೆ

ನಿಯಮಗಳ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೇಳಬಾರದೇ...

ಕಾಲಯಾನ...

ಇನ್ನಷ್ಟು ನೋವುಗಳ ಕೊಡಬೇಡ ವಿಧಿಯೇ

ಬದುಕು ಸವೆದಿದೆ ಈಗಾಗಲೇ,

ಮನಸು ಭಾರವಾಗಿ ದಿನಗಳೇ ಕಳೆದಿವೆ

ದೇಹವೂ ಹೊರಲಾರದು ಅಧಿಕ ಹೊರೆಯ...

ಮನಸು ಬಾಡಿದ ಹೂವು ಈಗ 

ದೇಹಕ್ಕೂ ಬೇಕೇನಿಸಿದೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಆರಾಮ,

ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳು ಮುಗಿದಿಲ್ಲ ಇನ್ನು 

ಮನಸೇ ತಾಳಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಲ್ಲವ ನೀನು...

ವಿರಮಿಸಲು ಕಾಲವಲ್ಲವಿದು ಬದುಕೇ

ಮುಂದಡಿಯಿಡಲು ಕಾಯಬಾರದು ನೀನು,

ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳೇ ಹಾಗೆ ಎಂದೂ ಮುಗಿಯುದಿಲ್ಲ

ಸಾಗಲೇಬೇಕು ಎಲ್ಲವನ್ನು ಮರೆತು ಕರೆ ಬರೋವರೆಗೆ...

ವಿಧಿಯೇ ದೂಷಿಸಲಾರೆ ನಾನು ಎಂದೂ ನಿನ್ನ 

ನಾಳೆಗಳ ತುಂಬಾ ಕನಸುಗಳ ತುಂಬಿಕೊಂಡಿರುವೆ,

ಬದುಕು ಹರಿಯುವ ನೀರು ಕರಗಿಸಬೇಡ ಮನಸ 

ತೊರೆಯಲೇಬೇಕು ಸಾಗುತ ನಿನ್ನೆಗಳ ನೋವ...

ಮಾಯಾಕನ್ನಡಿ...

ಮನಸೆಂಬ ಕನ್ನಡಿಯೊಳು

ಬದುಕು ನಗಬಹುದೇ,

ಭಾವಗಳ ಅಲೆಯಲ್ಲಿ

ತನ್ನೆಲ್ಲಾ ಅಳುಕುಗಳ ದೂರ ಸರಿಸಿ...

ನೂರು ನೋವುಗಳ ಮರೆತು

ಬದುಕಿಲ್ಲಿ ನಗಲು,

ಮನಸು ನಿಲ್ಲುವುದೇ

ಹೊಸ ಕನಸ ಜೊತೆಗೆ...

ಭಾವದೆಲೆಯ ಮೇಲೆ

ಬದುಕಿಲ್ಲಿ ತೇಲುತಿರೆ,

ಮನಸಿನೊಳಗೆ ನೂರು ಪ್ರತಿಬಿಂಬ

ಒಡೆದ ಕನ್ನಡಿಯಲಿರುವಂತೆ...

ಯಾರು ತನ್ನವರೋ

ಯಾರು ಹಿತವರೋ ಇಲ್ಲಿ,

ಸಾಗಬೇಕು ಕನಸುಗಳ ಜೊತೆಗೆ

ಬದುಕು ಮಂದಾರವಾಗಿರಲು...

ನನ್ನೆದೆಯಾ ಹಾಡು...

ಬದುಕು ಅನ್ನೋದು ಪೂರ್ವದ

ಉದಯ ಸೂರ್ಯನಲ್ಲ,

ಭರವಸೆ ಅನ್ನೋದು ಇಲ್ಲಿ 

ಪಶ್ಚಿಮದ ಕಡಲೂ ಅಲ್ಲ...

ಕನಸು ಕಾಣುವ ಜೀವಕೆ

ಬದುಕುವುದೇ ಒಂದು ಸಂಭ್ರಮ,

ನಗುವ ಮನಸಿರೋ ಜೀವಕೆ

ಬದುಕು ಅನ್ನೋದು ಹಬ್ಬವೇ...

ಮರುಗಬೇಕು ಮರೆವಿನೊಳು

ಅರಳಬೇಕು ಲೋಕದೊಳಗೆ,

ಜೀಕಬೇಕು ಕಾಲದ ಉಯ್ಯಾಲೆಯಲಿ

ಎದೆಯ ತುಂಬಿದ ಭಾವದ ಜೊತೆಗೆ...

ಕರಗಬೇಕು ಬದುಕು ಪ್ರೀತಿಯಾಗಲು

ಕಾಯಬೇಕು ಮನಸು ಹದವಾಗಲೂ,

ಬದುಕು ಇಲ್ಲಿ ಕೇಳಿ ಪಡೆದ ವರವಲ್ಲ

ಕರ್ಮದ ಜೊತೆಗಿನ ಶಾಪವೂ ಅಲ್ಲ...