ಮನಸೇ ಓ ಮನಸೇ...

ಬಂಗಾರದಂಥ ಮನಸೇ
ಮುಂಗಾರಿನಂತ ಮುನಿಸೇಕೋ,
ಈ ಜೀವ ನಿನ್ನದಲ್ಲವೇ
ಭಾವಗಳ ಮರೆತೆಯೇತಕೆ...

ಮುದ್ದಾದ ಕನಸುಗಳ
ನೀ ಬಂದು ಹರಸಬೇಕಲ್ಲವೇ,
ನೂರೊಂದು ನೆನಪುಗಳಿಗೆ
ಸಾರಥಿ ನೀನಾಗಬೇಕಿದೆ...

ನೀನಿರದ ಬದುಕೊಳಗೆ
ಪದಗಳು ಗುಚ್ಚವಾಗಲಾರವು,
ನಿನ್ನೊಲವು ಮರೀಚಿಕೆಯಾದರೆ
ಕನಸುಗಳು ಕವನವಾಗಲಾರವು...

ಅರಿವಿಲ್ಲದ ಕನಸುಗಳೂ
ಮರೆವಿಲ್ಲದೇ ಒಲವ ತುಂಬಿವೆ,
ಮುತ್ತು ರತ್ನದಂಥ ಮನಸೇ
ಪ್ರೀತಿಲಿ ನೀ ವಜ್ರವಾಗಬಾರದೇ...

ಮಗುವಂಥ ಪೆದ್ದು ಮನಸೇ
ನೀನು ಜೀವದಾ ನಗುವಾಗಬಾರದೇ,
ಓ ಅಳುಮುಂಜಿ ಮನಸೇ
ಬದುಕಿಗೆ ನೀನು ಗುರುವಾಗಬೇಕಿದೆ...