ವಿದಾಯ...

ನಿನ್ನೆಗಳು ಕಾಲಗರ್ಭವ ಸೇರಿವೆ

ಒಂದಷ್ಟು ನೆನಪುಗಳ ಹೊತ್ತು,

ಬದುಕು ವಿದಾಯ ಹೇಳಿದೆ

ಕಾಡುವ ನೆನಪುಗಳ ಜಾತ್ರೆಗೆ...

ನಾಳೆಗಳು ಹರುಷದಿ ನಗುತಿವೆ

ಹೊಸ ಕನಸಿನ ಸೊಗಸಿಗೆ,

ಬದುಕಿಲ್ಲಿ ಸ್ವಾಗತ ಕೋರಿದೆ

ಒಂದಷ್ಟು ನಲಿವಿನ ಯಾತ್ರೆಗೆ...

ಪ್ರತಿ ಅಂತ್ಯವೂ ಆರಂಭವಿಲ್ಲಿ

ಸೃಷ್ಠಿಯಾ ಕಥೆಯೊಳಗೆ,

ಪ್ರತಿ ಆರಂಭಕೂ ಅಂತ್ಯವಿದೆಯಿಲ್ಲಿ

ಈ ಲೋಕದಾ ಚರಿತ್ರೆಯಲಿ...

ಬದುಕಿನಾ ಬವಣೆಗೂ ಭಾಗ್ಯಕ್ಕೂ 

ವಿದಾಯವ ಹೇಳಲೇಬೇಕು,

ಓಡುವಾ ಕಾಲವನ್ನು ಜೀವನ ಚಕ್ರವನ್ನೂ

ಸ್ವಾಗತಿಸುತ ಮುಂದೆ ಸಾಗಬೇಕು...

ಮಾನಸ ಗಂಗೆ...

ತೇಲಿ ಬಿಡುವೆ ನಗುವ ಮುಗಿಲಾ

ಮನದ ಈ ಆಗಸದೊಳಗೆ,

ಮರೆತು ಬಿಡಲು ಈ ಜೀವವಿಲ್ಲಿ

ನೂರು ನೆನಪ ನೋವನು...

ಅರೆದು ಕುಡಿವೆ ಮನದ ನೋವ

ಬದುಕ ಬನದ ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ,

ಕನಸುಗಳ ಕನವರಿಸಲಿ ಜೀವವಿಲ್ಲಿ

ಮತ್ತೆ ಕುಶಿಯನು ಹುಡುಕುತಾ...

ಹಾರಿಬಿಡುವೆ ಪ್ರೀತಿ ಪಾರಿವಾಳ

ಬದುಕ ಬಯಲಿನ ಪಯಣದೇ,

ಸ್ನೇಹವನ್ನು ಅರಸಿ ಆರಿಸಿ

ಜೀವವಿಲ್ಲಿ ತಂಪಾಗಿ ಕುಣಿಯಲಿ...

ಕಾಲವೆಂಬ ಮಾಯಮೃಗಕೆ

ನಾಳೆಯೆಂಬ ಕಂಬಳಿ ಹೊದಿಸಿ,

ಆಸೆಗಳ ಮೂಟೆ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು

ಬದುಕ ಇಲ್ಲಿ ಸಂಭ್ರಮಿಸಲಿ...

ಕರುಣಿಸು...

ಕರುಣಿಸು ಓ ಮನಸೇ

ಒಂದಷ್ಟು ನಗುವನ್ನು,

ಬದುಕಿಲ್ಲಿ ಬರಡಾಗಿದೆ

ಭರವಸೆಯಾ ಮರೆತು...

ಕರುಣಿಸು ಓ ಮನಸೇ

ಒಂದಷ್ಟು ಕನಸುಗಳ,

ಒಲವಿಲ್ಲಿ ಬರಿದಾಗಿದೆ

ಭಾವಗಳ ಮೊರೆತವಿಲ್ಲದೇ...

ಕರುಣಿಸು ಓ ಬದುಕೇ

ಒಂದಷ್ಟೂ ಛಲವನ್ನು,

ಎಡವಿ ಬಿದ್ದರೂ ಇಲ್ಲಿ

ಎದ್ದು ನಿಲ್ಲುವ ಬಲವನ್ನು...

ಕರುಣಿಸು ಓ ಬದುಕೇ

ಒಂದಷ್ಟು ಕಣ್ಣೀರನು,

ನೋವುಗಳ ಬೇಗೆಯಲಿ ಮನಸು 

ತಣಿಯಲಿ ಒಂದಷ್ಟು ಹೊತ್ತು...

ಪ್ರೀತಿಯೆಂಬ ಮಾಯೆ...

ಪ್ರೀತಿನೇ ಬದುಕಿನಾ ಮೂಲವೂ

ಪ್ರೀತಿನೇ ನಂಬಿಕೆಯಾ ಸಾರವೂ,

ಮಿತವಾದರೆ ಮಾತ್ರ ಹಿತವೂ ಇಲ್ಲಿ

ಅತಿಯಾದರೆ ಮನಸಿಗೆ ನೋವೇನೇ...

ಪ್ರೀತಿನೇ ಬದುಕಿನಾ ರೀತಿಯೂ

ಸ್ನೇಹವೂ ಪ್ರೀತಿಯಾ ಪ್ರತಿರೂಪವೂ,

ಮಿತವಾಗಿರೆ ಬದುಕಿಗೆ ಬಂಧವೂ

ಅತಿಯಾದರೆ ಬಾಳಿಗೆ ಬಂಧನವೂ...

ಪ್ರೀತಿ ಬದುಕಿನ ಅಮೃತವೂ

ಭರವಸೆಗೆ ಒಂದು ದೀವಿಗೆಯೂ,

ಈ ಪ್ರೀತಿ ನಾಳೆಗಳ ನಗುವದು 

ಕೋಟಿ ಕಂಗಳ ಕನಸಲಿ...

ಅರಳಿ ಬಾಡುವ ಹೂವಲೂ

ನಿತ್ಯ ನಗುತಿರೆ ಪ್ರೀತಿಯೂ,

ಸೃಷ್ಟಿಯಾ ಕಣ ಕಣದೊಳು

ಬೆರತ ಸುಂದರ ಮಾಯೆಯೋ...

ಭರವಸೆಯೇ ಬೆಳಕು...

ಬದುಕು ನಡೆಯೋ ಬಯಲಲ್ಲಿ

ಬಲು ಕತ್ತಲ ದಾರಿ ಇದೆಯಿಲ್ಲಿ,

ಹೆಜ್ಜೆ ಹೆಜ್ಜೆಯೂ ಪರೀಕ್ಷೆಯಂತಿರಲು

ಭರವಸೆಯೇ ದಾರಿ ದೀಪವೂ...

ನೂರಾರು ನೋವು ಇಹುದಿಲ್ಲಿ

ಸಾವಿರ ಕನಸಿಗೆ ಸವಾಲಾಗಿ,

ನಗುವನು ಮರೆಸಿ ಬಿಡುವಂತ

ಕ್ಷಣಗಳು ಸಾವಿರ ಇಹುದಿಲ್ಲಿ...

ಯಾವುದೋ ಜನ್ಮದ ಋಣವಿಲ್ಲಿ 

ಬದುಕನು ಆವರಿಸಿರುವಂತೆ,

ಯಾವುದೋ ಕರ್ಮದ ಫಲದಂತೆ

ಜೀವಕೆ ರೋಧನೆ ತಪ್ಪದಿಲ್ಲಿ...

ಕನಸುಗಳು ಮರೆತರೂ ಬದುಕಲ್ಲಿ

ಭರವಸೆಯೂ ಬತ್ತದಿರಲಿ ನಾಳೆಗೆ,

ನಗುವುದ ಮರೆತರೂ ಬಾಳಲ್ಲಿ

ಸೋಲನು ತಬ್ಬದಿರಲಿ ಮನಸಿಲ್ಲಿ...

ಬದುಕಿನ ಕಥೆ...

ಅರಳಿ ನಗುವಾ ಹೂವುಗಳಿಲ್ಲಿ

ಜೀವನ ಪ್ರೀತಿಯ ತೋರಿಸಿವೆ,

ಬಾಡಿ ಹೋದ ಮೊಗ್ಗುಗಳಿಲ್ಲಿ

ಬದುಕಿನ ಬವಣೆಯ ಸೂಸುತಿವೆ...

ಉದುರಿ ಬೀಳುವ ಎಲೆಗಳಿಲ್ಲಿ

ಜೀವನ ಸತ್ಯವ ಬೋಧಿಸಿವೆ,

ಸುಯ್ಯನೆ ಬೀಸುವ ಗಾಳಿಯು ಕೂಡ

ತಾಳ್ಮೆಯ ಪಾಠವ ಹೇಳುತಿದೆ...

ಸಾಗರ ಸೇರೋ ನೀರದು ಕೂಡ

ತನ್ನಿರುವಿನ ಮಹಿಮೆಯ ಸಾರುತಿದೆ,

ಮುಗಿಲೆತ್ತರ ಚಾಚಿದ ಗಿರಿಶಿಖರಗಳಿಲ್ಲಿ

ಸ್ವಾಭಿಮಾನದ ಕತೆಯ ಹೇಳುತಿವೆ...

ಕೈಗೆ ಎಟುಕದ ಅನಂತ ಆಗಸ ಕೂಡ

ಅವಕಾಶಗಳ ಅರಿವನು ನೀಡುತಿದೆ,

ಸುರಸುಂದರಿಯಂತ ಪ್ರಕೃತಿಯೀಗ

ಸೃಷ್ಠಿಯಲಿ ಬದುಕಿನ ಕತೆಯಾ ಹೇಳುತಿದೆ...

ಕಾಣದಾ ಕಡಲಿಗೆ...

ನಿದಿರೆಯಾ ಒಳಗೊಂದು ಕನಸು ಇದೆ

ಆ ಕನಸೊಳಗೆ ನೂರು ಆಸೆಯಿದೆ,

ಪ್ರತಿ ಕನಸು ಇಲ್ಲಿ ಹಿತವಾಗಿರೆ

ಕೆಲವೊಂದು ಮಾತ್ರ ಬಹು ಕಾಡಿವೆ...

ನಿದಿರೆಯಾ ಹೊರಗೂ ಕನಸೊಂದಿದೆ

ಆ ಕನಸೊಳಗೆ ಬದುಕು ನಸುನಗುತಿದೆ,

ನಾಳೆಗಳ ಭರವಸೆಯೂ ಅದರಲ್ಲಿದೆ

ಒಳಗೊಳಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಅಳುಕಿಲ್ಲಿದೆ...

ನಿದಿರೆಯಾ ಕನಸಿಲ್ಲಿ ಮೈಮರೆಸಿದೆ

ಬದುಕಿನಾ ಕನಸಿಲ್ಲಿ ಮೈಮುರಿಸಿದೆ,

ಪ್ರೀತಿಯಾ ಹಾಡಲ್ಲಿ ಕನಸಲ್ಲಿದೆ

ವಾಸ್ತವದ ಗೋಳಿಲ್ಲಿ ಬದುಕಾಗಿದೆ...

ಬದುಕು ಕಪ್ಪು ಬಿಳುಪಿನಾ ಬಣ್ಣದಾಟವೂ

ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ತೆರೆಯುವಾಗ ಕನಸಿನಾಟವೂ...

ನೂರು ನೆನಪುಗಳ ತೊಳಲಾಟವೂ

ಕಾಣದಾ ಕಡಲೊಳು ಮನಸಿನ ಓಟವೂ...

ಮರೆವಿನ ಮರೆಯೊಳು...

ಮರೆಯೋದು ಕೂಡ ವರವಂತೆ ಇಲ್ಲಿ

ಆಸೆಗಳ ಮರೆತು ಬದುಕನ್ನು ನೋಡು,

ಮರೆವಿನ ಮರೆಯಲ್ಲೇ ಬದುಕು ಅರಳುವುದು

ಮರೆವಿನ ನೆರಳಲ್ಲೇ ಕನಸದು ಚಿಗುರುವುದು...

ಬದುಕಲಿ ಕೋಪವ ಮರೆತಾಗ 

ಮನದೊಳು ಪ್ರೀತಿಯು ಅರಳುವುದು,

ಜಗದೊಳು ದ್ವೇಷವು ಮರೆತಾಗ 

ಸಂಬಂಧಗಳು ನಗುತಾವು...

ಮನಸು ಕೊರಗುವುದ ಮರೆತಾಗ

ನಮ್ಮಯ ನಾಳೆಗಳು ನಗುತಾವ,

ಮನುಜ ಇಲ್ಲಿ ಚಿಂತೆಯ ಮರೆತಾಗ

ಹೃದಯವು ಖುಷಿಯಲಿ ಮೀಯುವುದು...

ಬದುಕಲಿ ನೋವನು ಮರೆತಾಗ

ನಾಳಿನ ದಾರಿಯು ಕಾಣುವುದು,

ನಿನ್ನೆಗಳ ಕತ್ತಲೆಯಾ ಮರೆತಾಗ

ಭರವಸೆಯ ಸೂರ್ಯನು ಉದಯಿಸುವಾ...

ಖಾಲಿ ಹಾಳೆಯ ಮೇಲೆ...

ಯಾರೋ ಗೀಚಿದ ಸಾಲು ಇಲ್ಲಿ

ಇನ್ಯಾರದೋ ಬದುಕು ಅಲ್ಲಿ,

ಯಾರೋ ಬರೆದ ಯುಗಳ ಗೀತೆ

ಇನ್ಯಾರಿಗೋ ವಿರಹ ಗೀತೆ ಇಲ್ಲಿ...

ಯಾರೋ ಬರೆದ ಕಥೆಯಾ ಸಾಲು

ಇನ್ಯಾರದೋ ಬದುಕಿನ ವ್ಯಥೆಯೋ,

ಯಾರೋ ಕಾಣೋ ಕನಸು ಇಲ್ಲಿ

ಎಷ್ಟೋ ಜನರ ಹಗಲುಗನಸೋ...

ಸಣ್ಣ ನಗುವಿನ ಆಚೆಯೆಲ್ಲೋ

ನೂರು ನೋವಿನ ಪರದೆ ಇಹುದು,

ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೇಮದ ಹಾಡಿನೊಳಗೂ

ನೂರು ವಿರಹದ ಸಾಲು ಇಹುದು...

ಸ್ನೇಹ ಎಂಬ ಅಮೃತದೊಳಗೂ

ಅಪನಂಬಿಕೆಯ ಹಾಲಾಹಲವಿಹುದು,

ಹಾಳೆ ಮೇಲೆ ಬರೆದಂತಲ್ಲಾ ಬದುಕು

ಹುಡುಕಬೇಕಿದೆ ನಮ್ಮೊಳಗೆ ನಮ್ಮನ್ನೇ...

ಅಮೃತ ಭಾರತಿ...

ಆರತಿ ತಾಯಿ ನಿನಗೆ ಭಾರತಿ

ಅಮೃತ ಭಾರತಿಗೆ ಚಂದದಾರತಿ,

ಹಿಮಾಲಯದ ಗಿರಿಶಿಖರಗಳ

ಹಿಮದ ಹನಿಗಳಿಂದ ಆರತಿ...

ಅಭಿಷೇಕವೂ ತಾಯಿ ನಿನಗೆ ಭಾರತಿ

ಗಂಗೆ ಯಮುನೆ ತುಂಗೆ ಕಾವೇರಿಯಿಂದ,

ಮೈದುಂಬಿ ಹರಿವ ತೊರೆಗಳಿಂದ

ಕುಂಭಾಭಿಷೇಕವು ತಾಯಿ ನಿನಗೆ ಭಾರತಿ...

ಧೂಪದಾರತಿ ತಾಯಿ ನಿನಗೆ ಭಾರತಿ

ಶ್ರೀಗಂಧದ ಬೀಡಿನಲ್ಲಿ ಚಂದನದಾರತಿ,

ಮುಗಿಲೆತ್ತರ ಚಾಚಿರುವ ಗಿರಿಕಣಿವೆಗಳಲಿ

ಮುಗಿಲಿನಾರತಿ ತಾಯಿ ನಿನಗೆ ಭಾರತಿ...

ಸಾಗರಗಳನೇ ಮಾಲೆಯಾಗಿ ಧರಿಸಿಹೆ

ನಿನಗೆ ಮಾರುತಗಳ ಆರತಿ ತಾಯಿ ಭಾರತಿ,

ಚಂದದಾರತಿ ತಾಯಿ ನಿನಗೆ ಆನಂದದಾರತಿ

ಅಮೃತ ಭಾರತಿಗಿದೋ ಕನ್ನಡದಾರತಿ...

ಬಯಲು ದಾರಿ...

ಓಡುತಾ ಓಡುತಾ

ಬದುಕನು ಹುಡುಕುತಾ,

ಬಸವಳಿದಿದೆ ದೇಹವೂ

ದಣಿವಾಗಿದೆ ಮನಸಿಗೂ...

ಮುಖವಾಡಗಳ ಲೋಕದಿ

ಸತ್ಯವಾ ಹುಡುಕುತಾ,

ಮುಖವಾಡವ ಧರಿಸುತಾ

ದಾರಿಯು ಮರೆತಿದೆ...

ಲೋಕದ ಹೊಗಳಿಕೆ ತೆಗಳಿಕೆ

ಮಾನ ಅಪಮಾನಗಳ ಮರೆಸಿದೇ,

ನಿನ್ನೆಗೂ ನಾಳೆಗೂ ಅಂತರ ತಿಳಿಯದೇ

ಇಂದಿನ ಈ ಕ್ಷಣ ಮನಸು ಮಂಕಾಗಿದೆ...

ಕಾಲವೂ ಸರಿದಿದೆ

ದಾರಿಯೂ ಸವೆದಿದೆ,

ನೆಮ್ಮದಿಯ ಹುಡುಕಾಟದಲಿ

ಬದುಕು ಬಯಲಾಗಿದೆ...

ಬದುಕಿನ ವ್ಯಾಕರಣ...

ಸಣ್ಣಪುಟ್ಟ ಖುಷಿಯೊಳಗೆ

ಜೀವ ಇಲ್ಲಿ ನಗಬೇಕು,

ನೋವನ್ನೆಲ್ಲಾ ಬೆಟ್ಟ ಮಾಡಿದ್ರೆ

ಬದುಕು ಬಾಳ ಅಳುತೈತೆ...

ಹಳ್ಳದಲ್ಲಿ ನೀರು ಹರಿಯೋ ತರಹ

ಸಾಗಬೇಕು ಇರುವತನಕ,

ನಿಂತಲ್ಲೇ ನಿಂತು ಬಿಟ್ರೆ ಇಲ್ಲಿ

ರಾಡಿಯಾಗೋದು ಮನಸು ಮಾತ್ರ...

ನಾನು ನನ್ನದು ಎಂಬುದೆಲ್ಲಾ

ರಟ್ಟೆಯೊಳು ಬಲ ಇರುವವರೆಗೆ ಮಾತ್ರ,

ಪ್ರೀತಿ ಸ್ನೇಹ ಇಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ

ಭೂಮಿ ಇರುವತನಕ ನಿತ್ಯ...

ಬದುಕು ಇಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಕರಣವೂ

ಪ್ರತಿ ಉಸಿರು ಇಲ್ಲಿ ಹೃಸ್ವ ಧೀರ್ಘವಂತೆ,

ಪ್ರತಿಕ್ಷಣವೂ ಇಲ್ಲಿ ಅಲಂಕಾರವೂ

ಉಪಮಾನ ಉಪಮೇಯವನ್ನೇ ಹುಡುಕು...

ಮರೆತವರು...

ದಿನ ಬೆಳಗೋ ಸೂರ್ಯನು ಕೂಡ

ಸ್ವಂತವಲ್ಲ ತಿರೊಗೋ ಭೂಮಿಗೆ,

ರಾತ್ರಿ ತಂಪ ಚೆಲ್ಲುವ ಚಂದ್ರನೂ

ನೆಂಟನಲ್ಲ ಚುಕ್ಕಿ ತಾರೆಗೆ...

ಜೊತೆಯಲ್ಲಿರುವ ಬಳಗವೆಲ್ಲಾ

ನೆಂಟರಲ್ಲಾ ಬದುಕ ನಂಟಿಗೆ,

ಸಂಬಂಧಗಳ ಸಂತೆಯೊಳಗೆ

ಪಾಲುದಾರರು ಬರೀಯ ಗಂಟಿಗೆ...

ನಗುನಗುತಾ ಜೊತೆ ಸೇರುವವರೆಲ್ಲಾ

ನಮ್ಮವರಾಗೊದಿಲ್ಲ ಬಾಳಿಗೆ,

ನಗುವಿಗಷ್ಟೇ ಪಾಲುದಾರರು ಇಲ್ಲಿ

ನೋವಿಗ್ಯಾವ ಹೆಗಲು ಇಲ್ಲವೇ...

ಉರಿಯಬೇಕು ಸೂರ್ಯನಂತೆ

ಮರೆತ ಮನಸುಗಳ ಸುಡುವಂತೆ,

ಕರಗಬೇಕು ಚಂದ್ರನಂತೆ

ಪ್ರೀತಿ ಹಂಚಿದ ಮನಸು ತಂಪಾಗುವಂತೆ...

ಕವಿತೆ...

ಬರೆಯುವ ಪದಗಳಲಿ 

ಪ್ರೀತಿ ತುಂಬಿರಬೇಕು,

ಓದುವವರ ಎದೆಯೊಳಗೆ

ನೇರವಾಗಿ ಇಳಿದು ಉಳಿಯಬೇಕು...

ಕವಿತೆಯ ಸಾಲುಗಳಲಿ

ಸ್ನೇಹದ ಸಿಂಚನವಿರಬೇಕು,

ಮನಸುಗಳ ಮೀಟಿ

ತಂಪು ಸೂಸುವಂತಿರಬೇಕು...

ಕವಿತೆಯ ಸಾಲುಗಳು

ಬಾಂಧವ್ಯವ ಬೆಸೆಯಬೇಕು,

ಸಂಬಂಧಗಳ ಅಲೆಗಳಲಿ

ಸರಿಗಮವ ಮಿಡಿಸಬೇಕು...

ಕವಿತೆಯ ಸಾಲುಗಳಲಿ

ಕನಸುಗಳ ಗೂಡುಕಟ್ಟಿರಬೇಕು,

ಬದುಕಿನಲಿ ಭರವಸೆಯಾ

ಮಿಂಚು ಹರಿಸುವಂತಿರಬೇಕು...

ಸಂಭ್ರಮಿಸೋಣ ಬನ್ನಿ...

ಬದುಕು ಇಲ್ಲಿ ಜಾತ್ರೆಯಂತೆ

ಸಂಭ್ರಮಿಸಬೇಕು ಇರುವಷ್ಟು ಹೊತ್ತು,

ಮೂರು ದಿನದ ತೇರು ಇಲ್ಲಿ

ನೂರು ಕಾಲ ನೆನಪುಳಿಯಬೇಕು...

ಬದುಕು ಇಲ್ಲಿ ಹಬ್ಬವಂತೆ

ಮನಸಾರೆ ನಾವು ಆಚರಿಸಬೇಕು,

ಸಿಹಿಯ ಕಹಿಯ ಉಂಡು ಇಲ್ಲಿ

ನಗುವ ಬೀರುತಾ ನಡೆಯಬೇಕು...

ಬದುಕು ಒಂದು ಮಹಾಕಾವ್ಯವಂತೆ

ಸಂಬಂಧಗಳ ಸಂಪುಟಗಳೊಳಗೆ,

ಪ್ರೀತಿ ಸ್ನೇಹದ ಸಾಲು ಹಿಡಿದು

ನಂಬಿಕೆಯಾ ಉಳಿಸಿ ಬೆಳೆಸಬೇಕು...

ಬದುಕು ಒಂದು ಪಯಣವಂತೆ

ಆಸ್ವಾದಿಸಬೇಕು ಒಳಗಣ್ಣ ತೆರೆದು,

ಕಾಲನ ಕರೆಯು ಬರುವವರೆಗೂ

ಖುಷಿಯ ಹಂಚುತಾ ಕಳೆಯಬೇಕು...

ಅನುಬಂಧ...

ಮಾತಿಲ್ಲ ಕಥೆಯಿಲ್ಲಾ

ಮೌನನೇ ಜೊತೆಯಿಲ್ಲಿ,

ಜೊತೆಗಿರಲು ಅನುಬಂಧ

ಬದುಕಿಲ್ಲಿ ಶ್ರೀಮಂತ...

ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣದ ಅನುರಾಗ

ಮರೆಯಲಾಗದ ಈ ಬಂಧ,

ಸಂಬಂಧಗಳ ಸಂತೆಯಲಿ

ಅನಾಥವಾಗಿದೆ ನಗುನಗುತಾ...

ಒಂದಾಗುವಾ ಹಂಬಲವಿಲ್ಲಾ

ಬೇರಾಗುವ ವ್ಯಥೆಯಿಲ್ಲಾ,

ಸ್ನೇಹವೆಂಬ ಹೆಸರಿಲ್ಲಾ

ಪ್ರೀತಿಯೆಂಬ ಹಂಗಿಲ್ಲಾ...

ನಗಬೇಕು ನಾವು ಬದುಕು ಅತ್ತಾಗ

ಅಳಬೇಕು ಖುಷಿಯಲಿ ಬದುಕು ನಕ್ಕಾಗ,

ಬದುಕಿಲ್ಲಿ ನಾವು ಪಡೆದಂತೆ

ಯಾವ ಅನುಬಂಧವೋ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ...

ಭಾರ...

ಕನಸುಗಳ ಭಾರ ಹೆಚ್ಚಾಗಿರಲು

ತೇಲಿಬಿಡಿ ಮಾನಸ ಗಂಗೆಯಲಿ,

ನಿರಂತರ ಹರಿವಿಗೆ ಮೈಯೊಡ್ಡಿ

ಹಗುರವಾಗಲಿ ಕವಿತೆಗಳ ಸಾಲಾಗಿ...

ಮನಸಿನ ಭಾರವು ಹೆಚ್ಚಾಗಿರಲು

ದೇಹಕ್ಕೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊರಿಸಿಬಿಡಿ,

ದಣಿವಿನ ಕಾರಣಕೇ ಸೋತು

ನಿದ್ದೆಯಲಿ ವಿರಮಿಸಲೀ ಮನಸು...

ಬದುಕಲಿ ಭಾರವು ಹೆಚ್ಚಾಗಿರಲು

ನಗುವಿನ ಕಡಲಲಿ ಮುಳುಗಿಬಿಡಿ,

ನೋವುಗಳೆಲ್ಲಾ ಅಲೆಗಳಾಗಿ ಭೊರ್ಗರೆಯುತ್ತಿರೆ

ತಣಿಯಲಿ ಮನಸು ಮರೆಯಲಿ...

ಭಾರಗಳೆಲ್ಲ ಹೆಚ್ಚಾದರೂ ಕೂಡ

ಬಾಳಿನ ದೋಣಿಯು ತೇಲಲೇಬೇಕು,

ನಗುವಿನ ಕಡಲಿನ ಮಡಿಲಲ್ಲೇ

ದೂರದ ತೀರವ ಸೇರಲೇಬೇಕು...

ಬದುಕಿನ ಚಿತ್ತಾರ...

ಮರುಳು ಮರುಳು ಮನಸೇ

ನಡೆಸಿಹೆ ಯಾಕೆ ಚಿಂತೆಯಾ ಸಂತೆ,

ಬದುಕು ಬೇಯುವುದು ಇಲ್ಲಿ

ಕಾಣದ ಬೆಂಕಿಯಾ ಚಿತೆಗೆ...

ಒಂದೇ ಒಂದು ಜನ್ಮವಿಹುದು ಇಲ್ಲಿ

ಮನುಜನಾಗೇ ಬದುಕಬೇಕು,

ಕರುಣೆ ಮರೆತು ಹೋದಮೇಲೆ 

ಬದುಕಿನೊಳು ಪ್ರೀತಿ ಮೂಡಬಹುದೇ...

ಭುವಿಯು ಇಲ್ಲಿ ಪಾಠಶಾಲೆ

ನೋವಿನಿಂದ ಕಲಿಯಬೇಕು,

ನಲಿವಿನಿಂದ ಬೆಳೆಯಬೇಕು

ಬೀಗಬೇಕು ಮತ್ತೆ ಬಾಗಬೇಕು ಇಲ್ಲಿ...

ಬದುಕು ಗೀಚಿದ ನೋವಿನ ಗೆರೆಗಳನ್ನು

ಅಳಿಸಬೇಕು ನಗುವಿನಿಂದ,

ನೋವು ನಲಿವಿನ ಚಿತ್ತಾರದಲ್ಲಿ

ಬದುಕು ಅರಳಿ ನಗುತಿರಬೇಕು...

ಮರುಳು ಮನಸು...

ಮರೆವಿನ ಮರೆಯಲ್ಲಿ

ಪ್ರೀತಿಯು ಇಹುದಿಲ್ಲಿ,

ಅರಿವಿನ ನೆರಳೊಳಗೆ

ಬದುಕಲಿ ಖುಷಿಯೂ ಇಹುದಿಲ್ಲಿ...

ತಾಳ್ಮೆಯ ಹಾದಿಯಲಿ

ಮನಸು ಅರಳಿಹುದು,

ನೋವಿನ ಅಗ್ನಿಯಲಿ

ಬದುಕು ಹದವಾಗಿಹುದು...

ಶಾಂತಿಯು ಜೊತೆಯಿರಲು

ಆತ್ಮವೂ ನಗುತಿಹುದಿಲ್ಲಿ,

ಸತ್ಯದ ಹಾದಿಯಲಿ

ನಾಳೆಗಳ ಬೆಳಕಿಹುದು...

ಸಹನೆಯ ಕಟ್ಟೆಯೊಳು

ತುಂಬಿದೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಪನ್ನೀರು,

ನ್ಯಾಯ ಅನ್ಯಾಯಗಳ ತಕ್ಕಡಿಲಿ

ಬದುಕು ತೂಗಿಹುದು...

ಮೌನಮುಖಿ...

ಪ್ರೀತಿಸು ಮನಸೇ

ಬದುಕು ಪರಿತಪಿಸದಂತೆ,

ಬಾಳು ಓ ಜೀವವೇ

ಪಶ್ಚಾತಾಪವೂ ಇಲ್ಲದಂತೆ...

ನಡೆಯೋ ಕಾಲುಗಳೇ

ಎಡವೋದು ಇಲ್ಲಿ,

ನಗುವಾ ಮಂದಿಯ ನೋಡಿ

ಅಳಬೇಕು ಯಾಕೆ...

ನಗುವಿಗೂ ಅಳುವಿಗೂ

ಹೆಚ್ಚೇನೂ ಅಂತರವಿಲ್ಲ,

ಕಣ್ಣೀರು ಸುರಿಸೋದು ಕಣ್ಣಾದರೂ

ಮರುಗೋದು ಮಾತ್ರ ಮನಸಲ್ಲವೇ...

ಮೂರು ದಿನದ ಪಯಣ

ಕೋಪ ತಾಪವೇಕೆ,

ನಗುನಗುತಾ ಬಾಳಬೇಕು

ಬದುಕು ಬವಣೆಯಾಗದಂತೆ...

ಬಯಲು ದಾರಿ...

ಅರಸುತಾ ನಿನ್ನನೇ

ಮರೆತಿಹೇ ನಾ ನನ್ನನೇ,

ಹುಡುಕುತಾ ಹುಡುಕುತಾ

ಹುಡುಗಾಟವೇ ಮರೆತಿದೆ...

ಒಲವಿನಾ ಓ ಛಾಯೆಯೇ

ನೀನು ಪ್ರೀತಿಯಾ ಮಾಯೆಯೇ,

ಅಲೆಮಾರಿಯಾ ತರಹದಿ

ಬದಲಾಗಿದೆ ಈ ದಾರಿಯೇ...

ಒಲವಿನಾ ಊರಲಿ

ನೆನಪಿನಾ ತೇರಲಿ,

ನಿನ್ನದೇ ಜಾತ್ರೆಯೂ

ಬದುಕಿನಾ ಬಯಲಲಿ...

ನಡೆಯುತಾ ನಡೆಯುತಾ

ದಾರಿಯೂ ಸವೆದಿದೆ,

ನಿಟ್ಟುಸಿರಿನಾ ಬೇಗೆಗೆ

ಕಾಡುಮಲ್ಲೆಗಳೂ ಬಾಡಿವೆ...

ನೆರಳು...

ಬದುಕು ಇಲ್ಲಿ ಮಾಯೆ

ಸುತ್ತಾ ನೋವು ನಲಿವಿನ ಛಾಯೆ,

ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣವೂ ಇಲ್ಲಿ ನೆರಳಂತೆ

ಜೊತೆಯಾಗುವುದು ಪ್ರತಿಬಿಂಬದಂತೆ...

ಕನಸು ಇಲ್ಲಿ ಕುರುಡಂತೆ

ಒಲವಿನ ಈ ಹುಡುಕಾಟದಲಿ,

ನೆನಪು ಇಲ್ಲಿ ಬೇತಾಳ

ಬೇಡವೆಂದರೂ ಬೆನ್ನ ಏರಿಹುದು...

ಭವ ಸಾಗರದ ಅಲೆಗಳಿಗೆ

ಮನಸು ಸದಾ ತೋಯುತಿಹುದು,

ನೋವು ನಲಿವೆಂಬ ಏರಿಳಿತ

ಕಣ್ಣಂಚಲಿ ಹನಿಗಳ ಮೂಡಿಸಿದೆ...

ಬದುಕು ಇಲ್ಲಿ ನೆರಳಂತೆ

ನಿನ್ನೆಗಳ ಹೆಜ್ಜೆಯ ಮೇಲೆ,

ನಾಳೆಗಳು ಪ್ರತಿಬಿಂಬ

ಬದುಕೆಂಬ ಕನ್ನಡಿಯೊಳಗೆ...

ಭಾಗ್ಯ ವಿಧಾತ...

ನಿನ್ನೆಯ ನೋವುಗಳೇ

ನಾಳೆಗೆ ಪಾಠಗಳು,

ಒಲವಿನ ಸಾಲುಗಳೇ

ಸ್ಪೂರ್ತಿಯ ಚಿಲುಮೆಗಳು...

ಕಾಲವು ಬರೆದಂತೆ

ಬದುಕಿನ ನಿಯಮಗಳು,

ಬೇಸರವಾದರೂ ಇಲ್ಲಿ

ನಗುನಗುತಾ ನಡಿಬೇಕು...

ಕನಸಿನ ಅರಮನೆಗೆ

ಇಲ್ಲಿ ನೆನಪಿನ ದೀವಿಗೆಯೂ,

ಮರೆವಿನ ಜೊತೆಯಲ್ಲೇ

ಅಳುವೂ ಇಹುದಿಲ್ಲಿ...

ಬದುಕಿನ ಸಾಲುಗಳ

ಇಲ್ಲಿ ನಾವುಗಳೇ ಬರಿಬೇಕು,

ವಿಧಿ ಬರೆದ ಭಾಗ್ಯಗಳ

ಬದಲಾಯಿಸಿ ವಿಧಾತರಾಗಬೇಕು...